قبل از این، پاشالیچ، ووچتیک، زوریچ، دوکمن و رانوگاجک استفاده از ضایعات آجر نسوز شومینه در ملات را برای استفاده به عنوان ملات تعمیری در مرمت بناهای باستانی بررسی کردند.
اخیراً سعیدی، صافی، بوعلی، بنمونه و سمر نیز به بررسی استفاده از ضایعات سرامیکی نسوز به عنوان یک سنگدانه ریز برای تولید ملات مقاوم در برابر حرارت پرداختند.
در کار خود از ضایعات آجر نسوز به دست آمده از صنعت سیمان محلی در ملات با جایگزینی جزئی ماسه طبیعی در مقادیر مختلف استفاده کرده اند.
آنها رفتار حرارتی این ملات ها را در سیکل های مختلف مورد مطالعه قرار دادند. آزمایش‌های مکانیکی به‌دست‌آمده توسط این نویسندگان نشان داده‌اند که با افزایش سطح جایگزینی زباله‌های نسوز با جایگزینی ماسه، مقاومت افزایش می‌یابد.
با توجه به مطالعه آنها، کاهش غیر قابل توجهی در چگالی برای نمونه های با 20 درصد RBW با افزایش دما مشاهده شد.
مطالعات جدیدتری در مورد استفاده از آجر در بتن انجام شده است. همه این کارها به یک نتیجه منتهی می شوند و اینکه ضایعات آجر می توانند به عنوان یک افزودنی معدنی یا سنگدانه استفاده شوند.
با توجه به این کتابشناسی کوتاه در مورد استفاده از ضایعات آجر بر روی ملات سیمانی و بتن، جالب است که تأثیر این انواع ضایعات بر ویژگی های ملات های سیال به ویژه ملات های خود متراکم نیز مشاهده شود.
برای این منظور، پژوهش حاضر به بررسی استفاده از ضایعات سرامیک نسوز به عنوان یک سنگدانه ریز برای تولید ملات خود تراکم می‌پردازد.
ضایعات آجر نسوز در کلاس‌های دانه‌ای خرد شده و با جایگزینی جزئی ماسه در محتوای مختلف در ملات وارد می‌شوند. خواص تازه و سخت شده ملات مورد ارزیابی قرار گرفت.
