روغن سویا با فشار دادن تحت فشار بالا مانند روغن کنجد یا روغن پریلا استخراج نمی‌شود، بلکه سویا را آسیاب می‌کند و با حلال‌های آلی مخلوط می‌کند تا اجزای محلول در چربی حل و استخراج شود و سپس حلال‌های آلی را تبخیر می‌کند.
روغن مایع سویا 16 کیلویی خالص حلال آلی باقیمانده جای نگرانی نیست زیرا زیر استاندارد مدیریت می شود. این نه تنها برای روغن سویا بلکه برای روغن کانولا و روغن هسته انگور نیز یکسان است و عیار خالص روغن زیتون با یک حلال آلی استخراج می شود.
روش استخراج با حلال آلی که برای اولین بار در انگلستان در اوایل دهه 1900 تجاری شد، می تواند ده ها برابر بیشتر از روش پرس روغن استخراج کند که منجر به کاهش قیمت روغن پخت و پز و گسترش سرخ کردن شد.
روغن سویا استخراج شده از این طریق سابقه کوتاهی دارد. ساخت آن در دهه 1920 و 1930 آغاز شد و در ابتدا برای غذا استفاده نمی شد، بلکه فقط برای مصارف صنعتی استفاده می شد. البته دلیل استفاده از روغن سویا برای غذا در حال حاضر قیمت آن است.
در کشورهای آسیایی، از جمله کره، چین و ژاپن، مردم به روغن سویا فکر می کنند که روغن سویا پس از شرایط پس از جنگ بسیار ارزان است، اما در آمریکای شمالی و اروپا، روغن کانولا یا روغن تخمه آفتابگردان رایج است.
البته قبل از قرن نوزدهم، قبل از تولید انبوه صنعتی، مانند سایر روغن های گیاهی به روش سنتی تولید از طریق پرس استخراج می شد.
با این حال، قبل از قرن 19، استفاده از سویا، یک ماده خام، عمدتاً در شرق آسیا مانند چین و کره انجام می شد، بنابراین استفاده از روغن سویا نیز عمدتاً در شرق آسیا انجام می شد.
در مورد استفاده از روغن سویا در شرق آسیا، به نظر می رسد که روغن سویا حداقل از قبل از قرن یازدهم استخراج و استفاده شده است.
مانند استفاده
از روغن سویا و روغن درخت تنگ به عنوان یک عامل ضد آب برای کشتی ها در ادبیات قرن یازدهم همچنین در ادبیات اواخر دهه 1500 به نظر می رسد که از آن برای غذا و دارو استفاده می شود.
البته علاوه بر شرح مستقیم استفاده از روغن سویا در زمان نگارش سند، داستانی نیز وجود دارد که بسیار زودتر از آن در شرح تاریخ گذشته استفاده شده است.
طبق سوابق غربی‌هایی که از اواسط قرن نوزدهم تا اوایل دهه 1900 از چین دیدن کردند، اگرچه روغن سویا هنوز با روش‌های پرس سنتی تولید می‌شد.
روغن سویا رایج‌ترین روغن است که در مقایسه با سایر روغن‌های خوراکی، طعم پایین‌تری دارد اما بسیار ارزان‌تر است، بنابراین گفته می‌شود که عمدتاً توسط افراد فقیر استفاده می‌شده است.
