لباس عروس لباسی که عروس در مراسم عروسی پوشیده است. در عروسی های به سبک غربی پوشیده می شود.
با این حال، اکنون که جهانی شدن پیشرفت کرده است، عروسی ها در اکثر کشورها با ترکیبی از لباس عروس برای عروس و لباس عروس برای داماد هماهنگ می شوند.
در گذشته زنان مذهبی (راهبه) گاهی در مراسم نذر لباس عروس محجبه می پوشیدند. نذر مراسمی است که در آن فردی که به امر دینی پیوسته است.
پس از گذراندن یک دوره آموزشی، اعلام می کند که به عنوان یک فرد مذهبی زندگی می کند و همچنین مراسم ازدواج با عیسی مسیح است.
به طور سنتی، از آنجایی که هدف اصلی تاکید بر زیبایی و معصومیت عروس تا حد امکان بود، اکثر آنها به شکل یک لباس یک تکه سفید نزدیک به عاج هستند.
جالب اینجاست که موارد زیادی وجود دارد که زیبایی با توجه به ویژگی های هر فرد اصلاح نمی شود، بلکه زیبایی خدشه دار می شود. در دوران مدرن، هدف اصلی تاکید بر مزیت های ظاهر عروس و کاهش معایب از طریق طرح های جسورانه است.
اگر در انتخاب لباس عروس مناسب با تیپ اندام خود مهارت دارید، می گویند جذاب ترین و زیباترین فرد بعد از آرایش، آن است که بازوهای لاغر و بلندی دارد. دلیلش این است که لباس عروس یک لباس جادویی است که می تواند تمام عیوب دیگر را از نظر طراحی بپوشاند.
اگر سینه کوچک دارید، می توانید یک پد توت قرار دهید، اگر کمرتان تنگ است، می توانید آن را سفت کنید، اگر پایین تنه شما چاق است، می توانید خطی را انتخاب کنید که باز شود و بپوشید، اگر لگن ندارید.
می توانید یک پد توت لگنی بپوشید، اگر شانه هایتان گشاد است، می توانید شانه هایتان را بپوشانید و تقلبی بدهید، و پاهایتان اگر کوتاه قد یا کوتاه هستید، می توانید کفش عروسی پاشنه بلند بپوشید و لبه لباس را باز کنید.
حتی صورت بالای آن را می توان با آرایش عروس تغییر شکل داد، اما در دوران مدرن، اکثر مردم لباس هایی می پوشند که بازوهایشان را آشکار می کند، بنابراین هیچ کاری برای بازوها وجود ندارد.
