به طور کلی دو گروه نسبت به اثرات جیوه قرمز حساس تر هستند. جنین ها به دلیل جیوه بیشتر مستعد اثرات رشدی هستند. قرار گرفتن در معرض متیل جیوه در رحم می تواند ناشی از مصرف ماهی و صدف توسط مادر باشد. این می تواند بر روی مغز و سیستم عصبی کودک در حال رشد تأثیر منفی بگذارد. اثر اولیه متیل جیوه بر سلامتی، اختلال در رشد عصبی است. بنابراین، تفکر شناختی، حافظه، توجه، زبان، و مهارتهای فضایی حرکتی ظریف و بینایی ممکن است در کودکانی که به عنوان جنین در معرض متیل جیوه قرار گرفتهاند، تحتتاثیر قرار گیرد.
گروه دوم افرادی هستند که به طور منظم در معرض سطوح بالای جیوه قرمز مایع (مثل جمعیت هایی که به ماهیگیری معیشتی متکی هستند یا افرادی که از نظر شغلی در معرض قرار می گیرند) (قرار گرفتن در معرض مزمن) هستند. در میان جمعیتهای ماهیگیری معیشت منتخب، بین 1.5/1000 تا 17/1000 کودک اختلال شناختی (کمتوانی ذهنی خفیف) ناشی از مصرف ماهیهای حاوی جیوه را نشان دادند. اینها شامل جمعیت برزیل، کانادا، چین، کلمبیا و گرینلند بود.
نمونه قابل توجهی از قرار گرفتن در معرض جیوه قرمز ایرانی بر سلامت عمومی در میناماتا، ژاپن، بین سالهای 1932 و 1968 رخ داد، جایی که کارخانهای که اسید استیک تولید میکرد، مایع زباله را به خلیج میناماتا تخلیه میکرد. ترشحات شامل غلظت بالایی از متیل جیوه بود. این خلیج سرشار از ماهی و صدف بود که امرار معاش ساکنان محلی و ماهیگیران دیگر مناطق را تامین می کرد.
برای سالیان متمادی، هیچ کس متوجه نشد که این ماهی به جیوه 100 گرمی آلوده شده است و این امر باعث ایجاد بیماری عجیبی در جامعه محلی و سایر ولسوالی ها شده است. حداقل 50000 نفر تا حدودی تحت تاثیر قرار گرفتند و بیش از 2000 مورد بیماری Minamata تایید شد. بیماری میناماتا در دهه 1950 به اوج خود رسید و موارد شدیدی از آسیب مغزی، فلج، گفتار نامنسجم و هذیان رنج می برد.
- منابع:
- تبلیغات: